Açelya Şiiri - Ahmet Narin

Çiçek olsaydım, taş olsaydım
Uzayıp giden yıllara, bakıp kalsaydım
Yaratılanı görüp yıkılınca!
Çürüyüp kaybolsaydım, taş kalsaydım
Bin bir sorumlulukla uğraşmazdım
Açelya için kahrolmazdım
Şimdi, her nefesimden sorumluyum
Her canlı gibi, bende kuluyum!
Sabırla tefekkürle yaşarken hayatı
Onun karşısında, hatayla doluyum
Süsleri unutturuyor, ona yaklaşınca
Bizi bağışlar, samimi yalvarınca
Geçmişin duyguları boşlukta akıyor
Hakka yaklaşan kalp, onları kapatıyor
Görevi unutup, uzaklaşınca Haktan
Kötü esir alır seni, gidemezsin topraktan
Sırlara vakıf olup, çıkarsan semaya
Ona yol kapalıdır, gelemez oraya
Kalbimizi zikir ve tefekkürle
Doldurup taşıralım
Mesafeler bitsin, kalplerde buluşalım!