Acelesi olmayan gölge Şiiri - Salim Kaba ...

Sessiz kalınca çığlıklarım,
Hayalin bana uğrar kapımda savruk,
Uyanmalı düşler, elini yüzünü yıkamadan,
Suskun yüreğimizde gecenin köz ateşi kavruk.
Terlemiş yatağıma sokulan fırtına gelir aksayarak,
Hayallerimde serseri bir gökyüzü telaşlı ve korkak,
O vakitlerde kal benimle,
Nefesin sokulur alt dudağımdan.
Mazimiz dalsada sen dolu hayale,
Çeşm-i esrarına sığamam dar gelir sensiz kalan soluk.
Kalbimde ürperir üşümekli yalnız kalmış mazi,
Senle gelen hayat gezinir tenimde gizli ve şüpheli.
Gözyaşları yorgun yüzümde bir ırmak gibi bükülür,
Meçhul bir zamanda dökülür göz kırpan yaz ikindisi,
Acelesi olmayan gölgeler gibi,
Kaybolan bizmiyiz, yoksa zaman mı?
Düşle gerçek arası aynı kavgaların ezberinde flikalar.
Rotamız kurşun kalem kalıntısı soluk ve yitik.
Damlarken sensiz kalan sözcük,
Ertelenmesin mevsimsiz eşik.
Bilirim ki;
O vakitlerde bırakıp gider anılar
kalp yaralı ve kırık...