Kuyruğun zatından uzun,
Bastırmaya acelen ne!
Duvarlara kulağından,
Astırmaya acelen ne!
Sıkıldım, ayrıldım senden,
sen de razıydın dünden.
Kaç ay geçti kı üstünden!
Yar bulmaya acelen ne!
Baktığımda dört bir yana,
Rastlarım nice hayvana.
Sen gibi bir it boynuna,
Sarılmaya acelen ne!
Ben dur dedim mi gidersin,
Her arzumu ters edersin.
'düzel' dedim, afedersin,
Bozulmaya acelen ne!
Bir it daladı bizi,
Üstüm başım hep diş izi,
Hayvan doğmuş insan kızı,
Dalanmaya acelen ne!
Felek yüzüne bakacak,
Karşına insan çıkacak,
Sabret gönül, kalpte köpek,
Beslemeye acelen ne!
Kayıt Tarihi : 25.7.2010 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!