Acelen Ne Şiiri - Hatice Ener

yassı (yatay) imam;
işim acele deyip
halkın bahşettiği bulguru
kaynatıp kaynatıp
konakta hindilerine yediren,
acelesi iki metre kaput bezin
ceplerini doldurmaktan geçen
halk yok, emek yoksa, dinin de yok
karga cami çatısına konmaz
ak güvercin oldugu zamanda..
emekçiyi patron zulmüne reva gör,
hakkı verme acımayi bil!
ah kendine acısaydın,
umut bagladığın
vampirlerin, yarasaların,
nokta virgüllerin üstüne kana yeminli
zamana takılı kaldın
yaşamı çok sevdiğindir
yarınki us ceketinin korkusudur
alnınla hazine arayışın
vasiyet telaşın

bohem yaşamın
islama pazarlıklı dalışın
ikrar ettirildi iç yüzün
mazlumun hakkını çalışın
olmadığın yeri kaptırmayışın
ben varım ben
usulca bak,
ben varım yüzyılı aldım
bizde umutla yolculuk yapılır
görseydin nasıl şaşardın
us`un merdivende yorulup durmadığını
gökkuşağı gibi dolandığı dünya çevresini
yarının bu günden çoğaldığını
nasıl nasıl şaşarsın umut yolculuğuna
herşeyi alır da
yassı imamın küfür-ü
sakız gibi çiğnemesini almaz
şu divane aklım
sevgilisinin eteğinden düşen taklitçi bohem
görseydin kahrın konaktan taşardı
çok sevdiğin
kanlı küfürlü noktaların, virgüllerin
pazarlıklı _________ üstünde savrulur
yine hasır çırpıldı saman, saman, saman...

Hatice Ener