Acelem Yok Şiiri - Eminnur Acar

Hiç acelem yok artık
Çok koştum kimseye yetişemedim
Ne Anne ne Baba ne akraba kaldı
Kime ne için acelem olsun, kimi ziyaret etmeliyim!
Öpecek el mi kaldı? sohbet edecek dost mu?

Hiç acelem yok artık
Şehir meydanına oturmuşum, seyre dalmışım
Her önümden geçenin acelesi var
İşi biten benmişim sanki, şimdi bütün zamanlar benim
Dünyayı seyir zamanı ve de şükür zamanı

Hiç acelem yok artık
Tüm zamanlar benim, her şey benim için
Çok şükür, şükür benden, rıza O’ dan
Her kes gibi, sahibim var benim
Hükümler O’nun, İkramlar ondan