Yolu kestirmeden gitmek, gittiği yere çabuk ulaşmak isteyen – Ben!
Yetişmiş, yuvarlak, siyah zeytin tanesini yuvarlaya yuvarlaya sağa – sola çarpıtarak şakrak ötüşleriyle çevreyi ihtizaza getiren ala serçe.
Dünya hâline uygun, mor renkli gözleri ışıl ışıl yanan, pusuya yatıp avına saldırmayı bekleyen kedi.
Ben kediyle serçenin arasına girdim, oldum namert.
Kedi de zaten yüz yüze degil, namertçesine öldürecekti serçeyi.
Ben yürüdüm, kedi sıçradı, hopladı, serçe uçtu...
Yaşamak uğruna mücadele, güçlünün güçsüz üzerindeki zaferini kanun kabul ediyor.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta