Aceleci Şiiri - Yusuf Bilge

İçi tezden dar yürekli, malı yangında sürekli,
Her işinde yel-yeperek, dört-elli, yelken-kürekli...

Eli çabukluk uğruna, iki ayak bir pabuçta,
Civciv saymanın derdinde, çıkmadan daha kuluçka...

Çözebilecekken keser bağcık atılan düğümü,
Çabuk parlar, hemen söner, ala-koruk yer üzümü...

Beygire binmeden başlar ayakları sallamaya,
Ayıyı vurmadan daha, postuna yer kollamaya...

Bir çırpıda iş bitirir, suya gitse kum getirir,
Koruk helva pişedursun, ağdaya tuz teziktirir...

Dün birken bugün dokuzda, başı bacadan aşacak,
Gaza basmak hevesinden asma-köprüden uçacak...

Bu mısrâyı bile okur mürekkebi kurumadan,
Leb desem nohudu bulur, çarşı, pazar aramadan...

Evetler kırpar gözünü, savsaklar tutmaz sözünü,
Burnunu suya değdirse çamura bular yüzünü...

Daha doğmamış çocuğa, don biçer baştan hediye,
Hanım ' et ' der, ' ciğer ' anlar, onu da yükler kediye...

Fır döner, görmez fincanda, püf-noktası kabarcığı,
Sözde baş kalfadan mâhir, özde çırak dağarcığı...

İki dirhem bir çekirdek, hava basar cici-bici,
Tez-mecal, maymun iştahlı, pür-telaştır aceleci...

İvegen boğuntusuna, şeytan karışmaz olur mu?
O'nun bulaştığı gayret, soruna çözüm bulur mu?

Sabırsız avcı elinde, bak ne halde kaplan postu!
Liğme-liğme parçalandı, güzelim cihangir yurdu...

Doğru söz: Acele eden, eceline gitmektedir;
Kaderle kumar oynayıp, öz canından ütmektedir...

Binerek bir alâmete, kıyâmete gitmek niye?
İntihar ve cinâyeti, kaza deyip örtmek niye?

Serinkanlı sürücünün, saygı görür titizliği;
Acul’ün sakarlığından farklıdır, eli tezliği...

Hayır, hasenat işlerken, er davranmak uygun düşer,
Hem sıcağı sıcağına, gönül almak hora geçer...

Yeğni taşları yel alır, ağır taş yerinde kalır,
Azmeden dağlar aşarken, a'cel kahrından bunalır...

Evtik, bir de devrimciyse, tam meşrebe kılıf uğraş (!) ,
Âciliyyet, ona göre, belki, sinek kaydı tıraş...

Müstâcelden, büst-âciller pek hoşlanmazlar ya gerçi,
Sal yapmaya kütük arar, sel kaçkını Siyâsetçi (!) ...

Lafla peynir gemisini yürütür alel-acele,
Karga, tilki, farelerden alkış kopar her tâcile...

Derakap evecenliğe, zor da dilin alışması,
Ata-sözü, kavram, deyim: Bu bir sözlük çalışması...