Bir sanahın soğuk aydınlığından,
Acıyan bedenimin sol yanından.
Hayal ettiğim en sıcak anından,
Bir umut ver bana gözlerim aysın.
Kışmıydı yoksa baharmıydı aylardan,
Gidişinin ardından yıkılan umudumun.
Yalnızlık yoldaş oldu vusalatın yolarına,
Yıkılıdılar üzerime hasretle yüklü dağlar.
Yosun tutmuş dertler sinede yara,
Acıyla yoğrulmuş hayat yolunda.
Her insan aslında dertle doludur,
Dokununca çıkan ahları görsen.
Kimbilir senden ayrı kaç baharım geçecek,
Sevip kavuşmak varken umut hiç yok’mu artık.
Beynimde onca soru cevapsız bilmece,
Döküyorum kahrımı her gece hece,hece.
.
İyi düşün acele etme elveda derken,
Şu güzel günleri solduracaksın.
Aldığın onca ahlar vahların varken ,
Bu yükü nasıl kaldıracaksın.
Ayten Özgün
01 :04:2018
Ayten Özgün
Kayıt Tarihi : 7.5.2018 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/07/acele-etme-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!