Acciyatmaz Penguş Şiiri - Akın Akça

kalabalık
yelkovan kuşu sürüleri
üşüştü Güney Kutbu'nda
denize...
her yer doldu
ve ortalarında,
çıkan girip denize,
en koskocaman
bir kambur balina...
bazı kara parçalarında,
foklar arasında;
ve penguenler arasında
bir penguen ile bir fok,
cebelleşiyor
birbirleri ile.
fok kapabilecek anca,
dönerse penguen
ona sırtını...
kayalarda, penguen,
yüzerek gidiyor -
dedikleri gibi:
okşadılar acık, mecazi...
- şıp şıp, hoplayarak
kayalara yapışarak
ilerliyor
o kaygan-yanak
granit'ten.
Kuş mu balık mı
penguen?
; martı bile uçar,
balık kapar.

koridorda,
mutfaktan salona
ulaşmaya çalışan
anneanne enstantanei
gibi, yol...
:sağa sola, sola ve sağa;
adımlar ise ileriye;
nerden yola çıktıysa
onun ilerisine...

sanki uçak düşmüş
efsanevi Ulus'ta
bir kafadan bacak
çıkacak ki
böyle, daha kaçacak
sanırsın,
işin aşırısına.
beklersin, beklersin,
o kambur balina gibi
ama bacaklı bir insan
sekip de sektirip
yere değecek
onun sol omzu,
sonra kalkacak
yine,
kemikleşe, doğrulacak.
gene böyle,
yürümeye
devam edecek...
bıdık bıdık,
ördek ve civciv gibi
mi; bir yere,
bir göğe...

civciv çıkacak
kuş çıkacak.
uçar mı
fedakar penguş,
yüzer mi
martı yoksa?
Türk ananei koridorunda,
yürür mü anneanne
koşar mı...

acayip değil
hiçbir şey
bu açıdan bakınca:
güneyden kutuptan
taşıyorlar
dünya denizi -
evreni taşıran,
sığdırmayan kabına
- arıza bırakmadıkça biz
arz`al dengesini...