Acayip İnsanlık Şiiri - Recep Karadereli

Utanma kalmadı,hakir görülüyor örtü,
Ahlak ve maneviyat bizde,dizüstü sürünür…
Çıplaklık…baksana hürmete layık,el üstü…
Uygarlık bize, etek altlarından görünür…

Şehidime, Gazime, İnancıma saygısız,
Üştü leş kargaları, hakkıma ekmeğime,
Yer içer semirir, dünyalıktan hiç kaygısız,
Hainler kökü salmış,girmiş ta içerime,

Kimi balla beslenir, küfreder, devletime,
Ününe ün katar,hain büyük çağdaş olur,
Kanlı şerbet içirilir,vatanseverime,
Kimliğini satan, şerefsiz kahraman olur…

Emir alır, namus satar, seni hakir görür,
Ağaçlar kışın meyve verir, açar çiçekler,
Dışardan alkış alır, şerefsizce övünür,
Hükümran olmuş, devlet içinde devletçikler….

Cübbeyi giyer, kızının göbeği görünür,
Vatan, bayrak, ezan der çalar soyar devleti,
Her yol var amma, sakalı sıvazlar övünür,
Tüccarım nursuz, yeminle kazıklar milleti….

Kuvvet şeytanla dost, örtümle haksız savaşta,
En üstlerdeyiz, içilir meyler fıçı fıçı,
Moda dinli çok, kıblesi, secdesi bir başka,
İbadet karma, önünde illa kadın gıçı…

Çekilmez şerefsize itaat, zor be kardeşim,
Karıştı bak doğru mu yanlış, yanlış mı hakim…
Halkla olana ne mutlu,satılmayan kim…
Ahlaksızlığa koşan, zamandan ümitsizim,
Doğru, yalnız mazlum,çilekeş benim garibim….

Kafa koparır, demokrasi diyen şom ağız,
Yazık,dürüstlerin tökezlediği çağdayız….

Verilecekse kan, verilecekse can verir…
Doğru mazlum garibim,atıyor sessiz çığlık,
Uyanır silkinir,zulme destur der, gün gelir,
Çelişkiler içinde,bir acayip insanlık…
Ara.06