Açayım Bir Fal Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Bir gün senin yüzüne, gülmedim diye
Duydum ki ilelebet, küsmüşsün bana
Ben yolda seni, tanımayayım diye
Yüzüne de sürmüşsün, beyaz badana

Bu yüreğime düşürdün, ateşleri
Ebediyyen, sızı içinde kalacak
Şimdi heyecan veren, tatlı sözleri
Benim kulağıma, kim fısıldayacak

Yalnızlıktan korkup, ağladığımda,
Göz yaşımı, kim mendiliyle silecek
Bana kollarıyla, sıkıca sarılıp
Çılgın ruhumu, kim sakinleştirecek

Gönlümde ki, sönen közleri üfleyip,
Her gece aşk ateşini, kim yakacak
Dudaklarımda kaldı öksüz , kim gelip,
Her gece beni, senin gibi öpecek

Hiç zaman kaybetmeden, açayım bir fal
Belki bonkör sevgili, çıkar karşıma
Sabahtan kalkar, atar omuzuna şal
Yardım eder benim, pazarıma çarşıma

Ölüm yok ya, bu ayrılığın ucunda
Öpe öpe, yeni yarımı severim
Yeni yetme, körpe yarımın kolunda
Güle oynaya, bu dünyayı gezerim