Açarmı Goncalarım Gül Olupta Bağrımda

Artık güllerim açmıyor
Açmıyor sevdam..!
Gönül penceremde..
Tomurcuklar sararıp,solmuş
Dökülmüş yerlerde..
Sen gülsün yüzün
Gülsün, dediğinde bile
Gülse de yüzüm..!
Sen sevdam üzülmesin diye
Gülüyordum..
İçim kan ağlaya,ağlaya
Gülüyordum..!
Hiçte tanımadığım
Daha önce tatmadığım
Bir duygu seliyle
Taş tokaçlar arasında
Yuvarlanıp,bulanık suda akıyorum
Sen sevdan zehir’ini içimde
Ömrüme pranga yapıyorum
Şimdi gönülüm virane
Dökük bir harabe
Ne desem ne söylesem de
Sen anlamıyordun
Soldurdum, diyordun
Soldurdum, içimdeki gülleri
Bir zalim elinde kuruttum..!
Bir daha çillenirmi
Dediğinizde
Bedenimi yakıp, yıktın
Şimdi bilmem ki
Çıkarmıyım sabahlara
Sen olmayınca açarmı goncalarım
Gül olup,ta bağrımda