Acaroğlu Mustafa Bey Şiiri - Vezir Pehlevan

Bizim Mahallenin, pejmürder dulu
Hazanı gelmeden, döküldü Gülü
Kervanı Dağıldı , Tükendi Yolu
Bir Zaman Araf'ta Kaldı'da Gitti.

Acara'dan Gelmiş, Hilkat'ın soyu
Uzun'du Gölgesi, Kısa'ydı boyu
İçki Kumar Derken, Değişti huyu
Neslinden Bed Dua Aldı'da Gitti.

Ne Sağı Bilirdi, Ne de Solunu
Kaderin Cilvesi, Büktü Belini
Sapıttı şaşırdı, Hakkın yolunu
Saçını Başını, Yoldu'da Gitti.

Sonun da oldu her yolun yolcusu
Nerde nursuz varsa, onun kolcusu
Din iman kalmadı, sanki Mecusi
Yalanla, Hilafla Doldu da Gitti.

Kıble Diye Secde Etti Paraya
Amel Taksiratı, Vurdu Karaya
Şeref, Haysiyeti Verdi Kiraya
Ecel Yeli vurdu soldu da Gitti..

Herkes şaşardı, bu aymaz gafile
Öğüt almazdı, ne dersen nafile
Terk Etti Karısı, Döndü Sefile
Fetret Davulunu, Çaldı'da gitti.

İmam Geldi, Musallaya Yatırdı
Hak, hukuk soruldu telkin getirdi
Üç Beş Kişi Mezarına Götürdü
Ebedi Uykuya, Daldı da Gitti.

Der Vezir bir destan yazdım boşuna
Gerçekler Dostların, gitmez hoşuna
Mustafa Her Yolun, Çıktı Dışına
Sonun da Kıbleye, Döndü de Gitti..

Acaroğlu Mustafa'ya Allah Rahmet Eylesin,
Taksiratı af olsun, Cümle Yakınlarının başı
Sağ olsun...

15 Kasım 2020
--------------------------------
Vezir PEHLEVAN