Akşam olunca herkes evinde biz hastane odasındayız.
Camdan bakarken parkta oynayan çocuklara içim ahh çeker
Ararım hep yalnızlık içinde derdime derman olanı
Rabbim hep benimledir. Onu çok iyi biliyorum.
Gülen yüzler solmuş yine aglarım için için.
Üzerimde bir halsizlik var yorgunum hep yine
Laleler açmış bana bakıyor boynu bükük.
Eğlenmek istiyorum halim yok,mutsusum.
Neden bu derde düştüm küçük yaşta acaba?
Yalnızım yine odamda annem bana hep gülüyor.
Üzülmüyorum biliyorum benim Musa agbim var.
Zaman ne kadar gecip gidiyorsada biliyorum ben iyi olacağım
Limana gemi yaklaşır ya onun gibi benim bir limanım yok.
Esen her rüzgarda saçlarımı oynatacak bir saçım bilem yok,
Rabbim benimle biliyorum benim Musa agbim var.
Kayıt Tarihi : 18.5.2011 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Acarhan Acartürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/18/acar-gulen-yuzler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!