Gülleri Açandır Köyüm Şiiri - Mehmet İslami

Kimseyi beğenmez kendinden başka
Çaresiz yâdele göçendir köyüm
Sanki sikke çakmış behimi aşka
Düşünce: kendinden geçendir köyüm

Bir tane er yoktur köylülerimden
Hepsi generaldir gayrilerimden
Müzmin hastalıklı sayrilerimden
Dertlerden dertlere uçandır köyüm

İpini vermiştir boş beyinliye
Demezler ters yöne çekersin, niye?
Sen; ağasın, paşasın diye, diye
Altı kazığını seçendir köyüm

Benliğinden soyunmuşta özü yok
Hakikâti seyredecek gözü yok
Edepli, hayâlı oğlu, kızı yok
Şeytan tohumu saçandır köyüm

Yüz senedir semer taşıdığından
Ayağıyla kulak kaşıdığından
Temmuz sıcağında üşüdüğünden
Ceddi Fâtihândan kaçandır köyüm

Fatih torunu olduğu hâllerde
Korkutup yuları takan ellerde
Cedde küfür serdedilen dillerde
Düşman ektiğini biçendir köyüm

Ezânı susturup öttürünce çan
Dün okyanusları at ile geçen
Bu gün kölesinden tırsıpta kaçan
Sanki kedi görmüş sıçandır köyüm

Değişen insandır değişmez dehri
Acı tatlı suyu meczetmez bahr’i
Balın kâsesinde verilen zehri
Şifâ niyetiyle içendir köyüm

İSLÂMİ der’ kürre yarıldığında
Mevt olan idrâki dirildiğinde
İlâhi düstûra sarıldığında
Muhabbet gülleri açandır köyüm

14 Temmuz 2020