Açamıyorum Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Açamıyorum

Dudağım çatladı, dilim kurudu
Deryana dalsam da içemiyorum
Edalı duruşun gözüm bürüdü
Bir türlü yolumu seçemiyorum.

Bu nasıl bir dert ki, her dem sağılır?
Günden güne garip boynum eğilir
Söyleyin bu efkar nasıl dağılır?
Aşk kapım kilitli, açamıyorum.

Gecenin koynunda çektin ayaza
Üç günde saçlarım döndü beyaza
Seherin yelinde durdum niyaza
Hayalin peşimde, kaçamıyorum.

Geceye son veren yüzün ay gibi
Gerilmiş kaşların durur yay gibi
Mavi göz deryaya akar çay gibi
Köprüler yıkılmış geçemiyorum.

Kurudu yaprağım, hayat yok tende
Beni bana sorma, değilim bende
İzlerim silindi, kayboldum sende
Kanadım kırdın yar, uçamıyorum.

Aşkına muhtacım, sevdana açım
Yar, gittin gideli dinmiyor acım
Ah etsem dökülür gökteki nücüm
Lanetli sözleri saçamıyorum.

Mustafa Hoşoğlu
20.09.2017

Nücüm:Yıldızlar