Acami Horyatları Şiiri - Veysel Soysal

Veysel Soysal
318

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Acami Horyatları

Yüz eriz
Yüz hatunuz, yüz eriz...
Kan gölünde yüzeriz.
Kerküğe göz dikenin
Derisini yüzeriz.

Gül diken
Aynı dalda gül/diken
Bübül şatır güldeyken
Cenneti kendi kurar
Bağına bir gül diken.

Susar
Dolaba sal su, sar
Dolanır, dolap susar.
Dereler su vermese
Kurur dolap da susar.

Arabım
Acı bana, a Rabbım
Bulansada ar abım
Dörtbin yıllık, Türkmenem
Nice derim arabım.

Eşim
Telmaferde eşim,
anam, babam, kardeşim.
Kerkük elden giderse
Kendi kabrimi eşim...

Susam
Bağa ektim susam.
Düz gitmiyor susam.
Kerküğüm susar ise
Lal olam, mende susam.

Taşısen
At elinden taşı sen,
Öcü içte taşı sen...
Türkmenin göz yaşında
Eriridin taş isen...

Yaradan
Gönüldeki yaradan
Ey yar, türbeye git adan.
Türkmeni nezremişler
Esirgesin Yaradan.

Zembile
Arım kodum zembile
Eşim dostum zem bile
Gönül kirin katran mı?
Arıtmaz zemzem bile.

Derdim
Diken biçip, gül derdim.
Men de gülerim derdim.
Telafer kan ağlıyor...
Onulmaz menim derdim.

Ben doldum
O boşaldı, ben doldum.
Göz yaşına bend oldum.
Gören benden olurmuş
En sonunda ben doldum.

Eridim
Benbir garip er idim.
Körpe idim, er idim.
Gözlerin değdi men,
Nazarında eridim.

El değse
Gonca solar el değse
Dokundurma eldeyse
Kerkük seni yakarım:
Türkmene kem el değse.

Ben denizim
Sen deryasın ben denizim.
Önde gider benden izim.
Sen başıma sultansın,
Ben yoksul, bendenizim.

Kalemi
Hayrın ile kal emi.
Alınacak kale mi.
Yarin özü titremez.
Hakim kırsa kalemi.

Gülüşen
Kerkük bağı, gülü şen.
Gülüş çık, gülüş en.
Bizden bin beter ola,
Halimize gülüşen.

Bağbana
Ne diyeyim bağbana
Gül solgun, bülbül yaslı
Ne verir bağ bana.
Boynum zülfünde aslı
Yar saçları bağ bana.

Bu dağa
Kar mı yağdı bu dağa
Serin geldi bu dağa
Gonceler açılınca
Bülbül konar budağa.

Okatar
Gerilmez oka tar
Kirpikleri ok atar.
Onda birin yüklesem
Derdim çekmez o katar.

Kanadı
Çeri adı kan adı
Felek kırdı kanadı.
Temmuz akla gelende
Yüreciğim kanadı.

Kınama
Derde sagu kın ama
Şıvanımı kınama.
Temmuzda güvey oldum.
Kan karıştı kınama.

Nazara
İşve ara, naz ara
Onu ondan az ara
Bunu yadlara deme
Uğramasın nazara.

Sözkeser
Sükut kazma, söz keser
Sohbet bilmez, söz keser
Benim ile nişanlı
Rakip ile sözkeser.

Koruk derdim.
Ermezbenim koruk derdim.
Asmadan koruk derdim.
Rakibe eriverdi
Ben ona koruk derdim.

Oyalar
Yazmasında oyalar,
Yar yüzünü o yalar.
Kaçamak sözler ile
Neden meni oyalar.

Oda verir
Konuğa oda verir,
Odunu oda verir
Benim gönlümü çalar
Gün olur o da verir.

Dilberi
Herkes sever dilberi
Dudak beri, dil beri,
Yar gamzeni hançer et
Gel sinemi dil bari.

Bugünahı
Dün avcı bugün ahı
Alırsan bugün ahı.
Mahşerde çekeceksin
Aldığın bu günahı...

Dişlerim
Gelip dönüp gidişlerim
Kırılsın bu dişlerim
Öptüm yar inkar etti.
Bir dahaya dişlerim.

Halı var
Evlerinde halı var
Dünyanın bin hali var
Yanağında hali var
Ben yarimi tanırım
Ayakta halhalı var.

Veysel Soysal
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 00:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hikmet Çiftçi
    Hikmet Çiftçi

    Değerli Veysel Soysal,

    Ben Azeri HOYRATLARI 'HOYRAT' olarak biliyorum bu türü. Mani türüdür. Cinaslısı da vardır, düzü de...
    Kalınca da bir kitabı vardı bende. Tamamen Azeri hoyratlarından oluşmuş çok güzel maniler.

    diyeceğim o ki, kelimeyi acaba doğuda HORYAT' olark mı telaffuz ediyorlar?

    Türkçe sözlükteki anlamına da baktım;
    'hoyrat; kaba, kırıcı ve hırpalayıcı.
    güneydoğu Anadolu ile Irak Türk bölgelerinde ezgiyle söylenen mani.'

    Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz olsun efendim.

    dörtlükler de gayet güzel ve anlamlı olmuşlar.
    İlhamınız daim olsun.

    'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Veysel Soysal