Yitik bir ülkenin son şarkısıdır çalınan
bir marşa dönüşür gidişine adanan tüm sözler
kelimeler anlamını yitirir
göndere çekilen yalnızlığıdır
öykülerimin
rüzgarla savrulurken
tutar ya bedeni ipler
yaralanır gidemeyişine gökyüzü
sımsıkı sarar seni direkler ve halatlar
kalıverirsin orada gecelere katılarak
kimi zaman üşüyerek
kimi zaman ıslanarak
kaybolan gidişlere dair ya herşey
sen yinede sımsıkı sarılan iplerden ve direklerden kurtul
gittiğin adreslerde
seni bekleyenler olduğunu göreceksin...
bir İstanbul/Hasret şarkısıdır çalınır
denizden bir rüzgar gelir
ve sen dalga dalga sahile vurursun...
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
denizleri sevdiğimle doldu içim nedense bu şiirde..
denizler herşeyin ve herkesin buluştuğu yerler aslında..su aynı bütünün parçası....suya gerek yok hepimiz öyleyiz aslında sevdiğimizde....bütünüz....
TÜM YORUMLAR (2)