Gecenin karanlığında,
Parlayan yıldızlar.
Söyleyin bize;
Ulaşılmaz olmadığınızı.
Haykırın; insanların yıldızlaşacağını.
Eğer yaşatırsak,
İçimizdeki çocuklarımızı.
Gelin paylaşalım, aşımızı, ekmeğimizi.
En çok da sevgimizi paylaşalım,
Çıkar gözetmeksizin, çocuklar gibi.
İşte o zaman göreceğiz,
Yıldızların yanında
Kendi parıltımızı.
Ve gökyüzüne bakıp ta,
Bizi yıldız zanneden insanları
Kayıt Tarihi : 26.9.2005 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!