güneşin olmadığı bir gezegende
dönüyorum kendi etrafımda
hiç alışık olmadığım bir vardiyanın
yorgunluğu çöküyor üzerime
yerlerde maskelerin gõlgesi
bütün insanlar evde
bütün sokaklar boş
bütün kediler aç
sadece evcil olanları tok
sokak lambaları yansa bile
kimse geçmiyor artık o eski yoldan
kimse çıkmıyor dışarıya
akıllarda tek bir soru var
acaba ölecek miyim
Kayıt Tarihi : 9.1.2021 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bütün kepenkler kapalı
Üşüten bir rüzgar esiyor
Sessizlik ve
Kargalar var sadece
Etrafımda dönen kargalar.
Yüreğine sağlık. Kalemin kaim olsun Eren kardeşim.
Et ve kemikten oluşmuş bir mahlûk iseler
Hiç şansları yok ölmemek için.
Oradaki akılların kulaklarına küpe olsun.
TÜM YORUMLAR (3)