bakıyorum dört bir yana,
arıyorum,insan var mı,
kalmış mı acaba...? ? ?
gördüklerimse, insan değil,
insan görünümündeler,
koşturuyorlar, büyük bir açlıkla,sağa, sola...
giriyorlar buldukları her kapıdan, yalan dostluklarla…
bir lokma ondan, bir lokma bundan,
kopartıp,kopartıp,
dolduruyorlar midelerine,
doydum sanıp, mutlu oluyorlar, kendilerince....
seslenmek istiyorum bir an,
”durun,durun, kusacaksınız sonunda “...
bilmiyorlarki koparttıkları yerler azalmayacak,
daha da çoğalacak,
ve,
boğulacaklar,
yaşadıkları yalan dünyalarında...
kızıltoprak 03.05.2007
Nursen AteşKayıt Tarihi : 3.5.2007 09:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en güzel insan sanırım sizsiniz bu şiirleri okuttuğunuz için size teşekkür ederim
güzel insan
Ümitsiz bekleyişler,
Zamanda sel olup akıyor.
Zaman ilacını sürüyor
Sislerle kaplı hatıralarıma.
Birer birer siliyor
Düşler düşerken ölümle koyun koyuna
Ruhum sonsuz yalnızlığa gömülüyor.
insanız işte
ooluyor kusacağımızı bile bile bile her tadı alıyoruz
arı kadar seçici değiliz o bal alacağı çiçeği bilir
saygımla çok güzel ve manidar
eee kimin ustası
ve canısı..)
elbette benim
sevgilerimi hürmetlerini gönderiyorum
TÜM YORUMLAR (3)