Acaba Diyorum Şiiri - Esat Anık

Atıp hüzünleri şöyle bir yana,
Mâkus talihimi yıkamaz mısın?
Geçmişi unutup sonra da bana;
Umut verir gibi bakamaz mısın?

Kırıp çemberini mâziden kaçıp,
Kelebek misâli dallara uçup,
Yaz gelmişçesine goncalar açıp,
Kır çiçeği gibi kokamaz mısın?

Bu da hikâyenin bir yanı diye,
Bir çift söz söyle de, olsun hediye.
Aşkımızdan kalan tek anı diye;
Kırmızı karanfil takamaz mısın?

Aklından olumsuz her şeyi silip,
Sana hasretimi ben gibi bilip,
Kalbimin üstüne körükle gelip;
Küllenen ocağı yakamaz mısın?

Kader, en nihâyet yüze gülünce,
Keder lûgatinden bizi silince,
Nasıl sevdiğimi sen de bilince;
Usulca kalbime akamaz mısın?