Ey ruhumu her defa fetheyleyen akıncı.
Neden salar durursun yüreğime bir sancı.
Son diye umuyorum verdiğin onca acı.
Saymadım kaç kez oldu, acaba bu kaçıncı.
İçime zehir gibi hüznünü zerk eyleme.
Çektirdiğin acıyla zil çalıp zevk eyleme.
Serseri aşkla geldin çaldın gönül kapımı.
Şimdi sessiz sedasız yurdumu terk eyleme.
Biliyorum ki kalbim senin hanedanındı.
Umursamaz hallerin eda-i nadanındı.
Kırk haramiler gibi talan ettin hanemi.
Bu hallerin ki senin eda-i şadanındı.
Senden gayri sinemi narda yakan olmadı.
Bendimi surlarımı yakıp yıkan olmadı.
Gönül kapılarını açtım sonuna kadar.
Yine de içim sana yurt ve mekan olmadı.
Saba yelleri gibi başımda esiyorsun
Kendimi senden almak istesem mümkün olmaz.
Senden kaçmak istesem önümü kesiyorsun.
Yüreğimi zincire vurup esir eyleme.
Mahpusun olduğum an neden terk ediyorsun.
Mehmet Murat 05.10.2011
Kayıt Tarihi : 5.11.2011 03:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!