Acaba Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Acaba bu ben miydim, dünkü o ufak bebek,
Yaygarayla bağıran, susmasını bilmeyen.
Acaba bu ben miydim, sokaklarda avare,
Kısa pantolonuyla, çelik- çomak oynayan.

Acaba bu ben miydim, bıyıkları terlemiş,
Kızlarla flört eden, gencecik delikanlı.
Acaba bu ben miydim, bol, bol resim çektiren,
Günde en az on beş kez, saçlarını tarayan.

Acaba bu ben miyim, aynadaki gördüğüm,
Hiç yabancı gelmeyen, bu acayip görüntü.
Acaba bu ben miyim, üç- beş saçı bembeyaz,
Yüzü artık buruşmuş, ihtiyar delikanlı.

Acaba nasıl geçti, rüzgar gibi bir ömür,
Nasıl bitti tükendi, bu bendeki enerji.
O çok güzel günleri, ben hiç yaşamadım mı,
Yoksa bir hayal miydi, aynalarda gördüğüm.