Acaba Şiiri - Nurten Hıdıroğlu

Acabalarla başlar aşklar
O acabalar ya çoğaltır sevgileri
Ya da boğar bitirir,ümitleri.
Her acaba bir kapıyı açar.
Baktıydı,dokunduydu.
Ay…ne dediydi diye
İlmik,ilmik örer aşkı
Büyütür,büyütür
Bir gün bir bakarsın ki,
Aşıksın..

Ama haindir acabalar.
Hemen kılık değiştirirler.
Hep pusuda beklerler
En zayıf anını gözlerler.
Bir türlü rahat bırakmazlar sevgileri
Hep nifak tohumları ekerler.
Telefonu niye açmadı?
Gerçekten toplantıda mıydı?
O sarışına güldü mü?
Bana doğruyu söyledi mi?
Bu sorularla bezdirirler insanı.
Hançer gibi saplanırlar kalbe
İçini acıtırlar şüpheleriyle.
Kavgalara sebep olurlar.
Yıkarlar hayalleri
Yok ederler,
Gelecek mutlu günleri..

Can çekişirken aşk
Yine başroldedir acabalar
Asla figüran olmazlar
Beni artık istemiyor mu?
Başkası var mı?
Sevinç nidaları atarken acabalar
Toplar bavulunu gider aşk
Yapayalnız kalır sevenler
Çaresizlik içinde geçer günler

Keşke hayatımızda acabalara
Hiç yer olmasa
Bunaltmasak sevgilerimizi
Doyasıya yaşasak bugünlerimizi
Acabalardan kurtarsak kalplerimizi
Bu mümkün mü
Acaba? ? ?