Çivi olup çaksan tahtaya beni,
Acaba sökülür müyüm bilemem
Yaprak olup tutunsam sarmaşığa,
Acaba dökülür müyüm bilemem.
Çok diyarlar gezdim, aşım kalmadı,
Dertlerden ağrıyan başım kalmadı,
Taşla yarılacak kaşım kalmadı,
Acaba bükülür müyüm bilemem.
Ömür kervanında yürüdüm gittim,
Bir zalim yara vuruldum bittim,
Kendime sordum: Nerde hata ettim?
Acaba doğrulur muyum bilemem.
Yüzüm yok oluyor, ellerim nasır,
Aşkı bulan derviş, aklını şaşır,
Garip Emrah bütün dertleri taşır,
Acaba süzülür müyüm bilemem.
Kayıt Tarihi : 20.9.2009 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mahzuni Üstat seni çok özledik... Gittiğin yer için sana dualar ediyoruz. Seni örnek alıp bir şeyler karalamaya çalışıyoruz ama çiziktirmekten öteye geçmiyor. Bu şiirin hikayesi yine hayatımızın çeşitli evrelerinden birkaçına işaret, hayaldeki bir sevgiliye sitem işleniyor...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!