CO: Bir gidiş daha kopuyor;
kopmak için kopmuyor, kopmak için gitmek için kopuyor …
E: Nerden anladın? Evet, öyle …
CO: Aksi olmuş olsaydı şu an gülümsüyor olmazdın …
E: Nasıl? kopan benim hayat eğrim olmamasına rağmen
neden güleyim ki zaten?
CO: Bu ise, kopmayanların psikopatlığını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta