Aç Yüreğini Şiiri - Cengizhan Hakkaçırmaz

AÇ YÜREĞİNİ
Güneş doğacak birazdan
Yağmurla gelen sonbahardan
Yeniden sevmekten korkar olmuşuz
Aç yüreğini güneşe
Ruhunu birleştir kirlenmemiş maviyle
şimdilerde Varolmanın gücünü
Tesadüfen yaşarken bile
kırık camlı bir pencere
aralığından uzatmışım başımı
Yükü dünyadan ağır olan
Bir hayat kalırken Bende
Hayaller bir zeytin ağacının dibinde
Her derin nefes alışta sancısı içerimde
hep ensemizde hissetmişiz
kızıl saçlı kızın
çilek kokan sakızının ıslak nefesini
yadigar koymuşuz adını
tamda susuşların eklendiği yerde
zeytin ağacının kökünün dibinde
zamansız yağan karsuyuyla yıkamışız
Bir kere yüreğimizi
boş bir sayfaya
yeniden yazılamayacak kadar onurlu
iffetli ürkek vede heyecanlı
güneş bir daha bize doğmayacak
derken bile...
hacoviç/adana