Aç Tavuk Şiiri - Afet Kırat

Kocaman bir ülkede en büyük başkan oldum
Bakanların başında güçlü başbakan oldum
Hocaların üstünde yürekli dekan oldum
Eskiyen kanunları karıverdim bu gece
Temmuzun bohçasına karı verdim bu gece

Güneşi kucaklayıp bütün âlemi yaktım
Bulutlarla çatışıp şimşek olup da çaktım
Aya merdiven kurup insancıklara baktım
Nice pembe hayaller kuruverdim bu gece
Yağmurları ben içtim kuru verdim bu gece.

Benim için çalışır yetmiş milyon karınca
Toplarlar getirirler karınca kararınca
Ambarım dolar taşar ortalık kararınca
Toplanan sermayeyi kapıverdim bu gece
Sevenime devletten kapı verdim bu gece.

Öfkelendiğim zaman volkanları patlattım
Zor günlerde deveye hendekleri atlattım
Muhalifler kıskandı hırslarından çatlattım
Tutkalla yapıştırıp yapıverdim bu gece
Gecekondu misali yapı verdim bu gece.

Halil İbrahim sanki soframız boşalmadı
Artıkları döksem de deniz nehir almadı
Fakire fukaraya bir tas çorba kalmadı
Mutluluktan neşeden taşıverdim bu gece
Kaynatsınlar diyerek taşı verdim bu gece.

Başımdaki taç benim sanılmasın ki kavuk
Yanımda besleniyor milyonlarca dalkavuk
Kendini nerde görür bildiniz mi aç tavuk
Bir darı ambarına düşüverdim bu gece
Okuyana bu güzel düşü verdim bu gece.