Aç kapıyı ey aşk ben geldim aşkına hasre ...

Yoksul gecelerimin uzantısı boyunca sensizliğimin sokak arası kaldırımlarını arşınlayarak geldim....
Bak! Karanlıklar içinden kopup sana, geldim....
Bedenim yorgun beliğimde hüsran, evet öyle geldim yine ben geldim, aşkına susamış aşkına hasret; kapıyı aç ey aşk,

Gör! Bedenim acıyor yüreğim yanıyor, söz diyecek halim yok, kelimelerim yorgun kelimelerim aşkına kifayesiz,dökecek gözyaşım yok.
Bak kapındayım! aç kapıyı ey aşk..

Ömrümün sonundayım geri dönüşüm yok....
Bir Mayıs ayındayım sensiz filizlerim solmuş baharın kokusunu alamıyorum.

Karanlıklar peşimde korkuyorum çığlık atacak halim yok.
Yalnızlığım bendimi çiğnemiş hüsranınla boğuşuyorum.
Ve gün doğmayacakmış gibi karanlıklar tüketmeden aydınlıklarımı;
Korkularım ardında unutmadan senli düşlerimi, hadi kapıyı aç işte yine geldim.

Korkuyorum! Ey aşk, hislerinde siyah gözlerinde sakla beni.
Korkularım ardında unutmadan senli düşlerimi, hadi geri ver bana,senli yürekliliğimi, kapıyı aç ey aşk ve gör halimi

Sensiz zamanın içinde eriyorum, bedenim halsiz, benliğim aciz....
Kendi düşlerime bile küsmüşüm sensiz,
Kapını aç ey aşk, ölüyörum çoktan baksana gözlerime.
Gör gözlerimdeki sana ait senli düşlerimi,
Hadi kapıyı aç ey aşk ben sana geldim...