Kayıp bir ruhum şimdi yokluğunda. Bedenim kendime ağır geliyor.
Ne yapsam ne tusam, ne söylesem kar etmiyor avare yalnızlığıma.
Kuru bir dilekağacı hüznü ile duruyorum ayakta.
Kendime bile zerre miskal hayrım yokken umut dağıtıyorum insanara kurudallarımlarımla.
Yeter diye haykırmak istiyorum. çaput bağlayıp durmayın artık dal uçlarıma.
Kesin gövdemi, yakın bir panayır ateşinde.
Ayakta durmanın ne anlamı varki senin eksikliğinde.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Gönül dostu; Güzel duygular. Kaleminize sağlık. Kutlaım. Selamlar...
duygular çok güzel ifade edilmiş ama satırlar çok uzun olmuş ölçülendirip kalıba sokarsan şahane olur selamlar
Son bir çağrı çığlıklarında serpilen biraz sitem biraz isyan ve yanlıklıktan kıvanış dolu bir şiir okudum.Güzel akıcı bir şiir olmuş tam puanımı bırakıyorum sayfanıza saygılarımla
İnsanın, duygularını ifâde kalıplarına sığdırabilmesi ne zor şeydir. İnsan, niçin söylemek ve yazmak ister? Niçin hiçbir sözü beğenmeyecek duygu tonlarını, sukûtu ve tefekkürü bâldaş bilen inanç cennetini, illa ki ifâde etmek ister. Yalnızca yaşanan bir rûhânî hayatın, hangi gönülde ma’kes bulacağını merak ederiz? Ve neden gönül, yaşayanlar, arasında, var’la yok arası bir akşamüstü belirsizliğinde, ne oldurur… Ne öldürür? Hep güzel duygu ve mısralarınızda buluşmak üzere Bülent Bey...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta