Aç Kapıları Şiiri - Muhammed Hikmet

AÇ KAPILARI

Biliyorum kapıların ardındasın
Ellerin göğe değiyorsa bana bir salkım mavi getir
Bir tütün sar kağıdı hasretimden olsun
Yollar kıvrılarak aldatmasın yolcuları
Yıldızlar çiçek bozuğu gibi durmasın gökyüzünde
Bir daha yanaklarından ısırılmasın dünya
Nasıl olsa ölüm beşiğimizin cıvıltısı
Ayrılık bir çavdar tarlasının sarışınlığıdır
Ve ihtiyarlık
Yani güzelliğin sarkmış hali
Yani aynalara baka baka yorulmak
İstenmeyen parçamızdır

Bak ağustos bir başak boyu yükselmiş
Çocuklar kurtulmuş haylazlığından
Bir şiire sarılmış sevgililerin ruhu
Yılların tortu kalmış yüzümüzde
Kalbimizin köprüleri gibi
Hayallere bağlanmış bütün kavgalar
Herkes farkında değildir kaybetmenin
Herkes sevmez müsvedde bir hayatı
Bak gençliğin sıcaklığı kayıyor elimden
Sen güzelleşmiyorsun yaz yağmurları kadar
Kabukları soyuldukça çürüyor insan
Biliyorum kapıların ardındasın
Aç kapıları
Damıtılmış bir şuur aşka yatkındır.

Muhammed Hikmet

20 Temmuz 1999