Nefsimize yenilir iradesiz düşüncelerin zapt ettiği bedenler...
Açlık, ne bedenedir terbiye ne de işkence...
Aç kalmak anlamaktır; lokmanın geçmediği boğazların çaresizliğini... Düşünmektir nefsimizin bizden aldığı insanlığımızı;
düşünmektir nefislerini bile hissedemeyen yoksullukları...
Aç kalmak YARADANA faydasızdır.
Aç kalmak insanlığı anlamaktır.
Nefislerimize bakıp utanmaktır...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta