Aç Gözünü Şiiri - Mucurlu Kemal Özdemir

Sevda şiirlerinden yorgun yüreğim
Görüp yiyicileri yaralandı
İsterdim ki masallara döneyim
Çare mi var dertlerim sıralandı.

Bas bas bağırdılar yetim hakkıymış
Yiyenlerden hesap soracaklarmış
Dönüp baksana gözünü sevdiğim
Söyleyin aklanmayan kimler kalmış.

Vurdular ensene ekmeğin gitti
Yoksullukla ömrün tükendi bitti
Görmez misin yollarına öldüğüm
Hala anlamıyorsun, artık yetti.

Aç gözünü uyutulduğun yeter
Ülken olmazsa elinden kim tutar
Ölü ruhunda aymazlık gördüğüm
Silkin de şu zincirlerini kopar.

Üç kuruşa sömürürler terini
Nasıl bilmiyorsun asıl yerini
Kara toprağa ak bezle sardığım
Niye beklersin ölmeye sıranı.

Milli hasılada düşüktür payın
Değil ise on bin doları sayın
Kıt kanaat geçinip hayat bulduğum
Fantazi sana bir simitle çayın.

Üretmek yerine para verdiler
Tembelliğe alıştırıp yordular
Makarna kömürle aklın aldığım
İşte böyle belimizi kırdılar.