Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Zafiyet..."
İnsanoğlu o "zafiyetlerini" örtebildiği
Hırsını
Doyumsuz yanlarını yenebildiği kadar insandır!
Gerisi yok,
Ötesi yok!
Farkı yoktur zira, "uyutmak" istediklerinden!
Açılmıştır o gözler
Dilerim...
"Normali", olması gerekeni anlamıştır
Keramet sahipleri!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta