Aç gözünü Şiiri - İsmail Çörekçi

Aç gözünü etme körlük,
Söylenenler düşte kaldı,
Hani fikir nerde birlik,
Aha gör bak işte kaldı.

Dokunmasın yılan bana,
Aç kalınca yalan bana,
Bunlar sinsi plan bana,
Göz oynaşta, aşta kaldı.

Dil yoruldu sora sora,
Yapılanlar gider ara,
Deli başı vura vura,
Var olanda taşta kaldı.

Bitmez yollar koş koşunca,
Bitap düştü, Türk şaşınca,
Emperyalist bir düşünce,
O yönetti başta kaldı.

Yeislendim esef ile,
Ne haldeyiz bile bile,
Güneş dağdan aşsın hele,
Deme hayal düşte kaldı.

Börteçene benim adım,
Kızıl elma tek muradım,
Ülküsünden az ıradım,
Altaylarda kışta kaldı,

Dilde birlik şarttır bize,
İş olur mu fikirsize?
Öze dönmek lazım öze,
Sanmayın siz boşta kaldı.

Çörekçiyim birdir aşkım,
Biraz yorgun, kördür aşkım,
Ülkü adlı yardır aşkım,
Gözüm hilal kaşta kaldı.
İsmail ÇÖREKÇİ