Aç Gözlü Şiiri - Mahmut Cantekin

Arsız sözü meşe közü yüreğe,
Taş fırında can kavrulur dumansız…
Viran özü dert doldurur küreğe,
Umut üşür gün savrulur zamansız…

Riyakârdır dış kapının mandalı,
Durgun suda ters çevirir sandalı,
Altın diye boyar satar hardalı,
Ekin ekmez ürün toplar harmansız…

Çamur atar hiç sızlamaz vicdanı,
Vefa bilmez ilahıdır cüzdanı,
Babasına vermez bir tek kürdanı,
Annesini ipe çeker fermansız…

Yanında yok hiç kimsenin hatırı,
Şok ettirir kör inadı katırı,
Kendisi tok aça vurur satırı,
Kardeşini soydu koydu dermansız…

Cantekin der; aç gözlüden kaç geri,
Kor insanı bir kemikle bir deri,
Karun bile üryan gitti serseri,
Bu hırs sana dertler verir amansız…