Gözün doyaz karnın almaz,
Aç gözlüsün sen aç gözlü.
Dünyaları götürsen de,
Yine doymazsın sen aç gözlü.
Bir verirsin on alırsın,
Sonra bunu kâr sayarsın.
Aklın sıra kendini hep
Kurnaz sanırsın,aç gözlü.
Toprak doyursun gözünü,
Yeller uçursun külünü,
Silip süpürsün izini,
Biraz insaf et aç gözlü.
Vaden dolup öldüğünde,
Şu dünya'dan göçtüğünde,
Gün gelipte âhirette,
Hesap sorarlar aç gözlü.
Kayıt Tarihi : 7.7.2011 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimi,dünya malına aldanan ve âhiretini unutan,dinleri,imânları para pul olmuş insânlara hitafen yazmıştım.Sene 1990.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!