Aç Gözlerini Abi Şiiri - Cemal Mızrak

Uyan abi uyan,
elli gündür uyumaktasın
açmadı hala gözlerin
Aç abim gözlerini,

Senden çok geç gelenler
üç günde taburcu oldular,
ama Sen hala uyuyorsun,
hala kapalı gözlerin,

Ne olur aç artık gözlerini
dokuz kişi dışarıdayız,
Ben ve diğer kardeşlerin,
oğlun çocukların sevenlerin,

Seni göstermiyor bize
doktorlar,
durumun kritik diyorlar,
Açık kalp ameliyatı
kolay mı diyorlar,

Kalp atışlarımız seninle atıyor,
ağlıyor, kahır oluyoruz,
Biz burada Antep’te,
Sanko özel hastanesinde,
Çocukların evde,
Diyarbakır da,
yolunu gözlüyor,ağlıyorlar,
Tel açıp seni soruyorlar
konuşamıyor ağlıyorlar,

Doktor bizlere
biz ise onları teselli ediyoruz
Durumu iyi diyoruz
korkulacak bir şey yok diyoruz,
Yalanlar boğazımıza döğümleniyor
Bizde ağlıyoruz..sesiz ve gizlice,

Dua ediyoruz,Allaha:
Abimi bize,bağışla
sevdiklerine bağışla
diye yalvarıyoruz

Kötü haber gelirse biteriz,
yok olur yıkılırız,
Zaman kabus gibi
geçmek bilmiyor,
Heyecan, korku, belirsizlik,
ve
umutlar gün gittikçe tökeniyor
Kalbim acıyor, yüreğim yanıyor,
Gizli ağlıyoruz
kimseler görmesin diye
başımızı masaya koyarız,
Yada sırtımızı döneriz
kimse üzülmesin diye,
Bir birimize destek oluyoruz
o zayıf halimizle
Teselli ediyoruz birbirimizi,

Keşke bu bir yalan olsaydı,
Keşke hayal keşke rüya olsaydı,
Senin yerinde ben yatsaydım,
Benim kalbim yaralı olsaydı,
Sana bir şey olsa
bu yükü kimse kaldıramaz,
Ne biz ne çocukların.
Sana bişi olursa
benim de canımı alsın Allah
Ben dayanamam bu acıya.

Aç gözlerini abi
aç o masmavi gözlerini,
Kalk gidelim evimze
kardeşlerin gözler yolunu,
Çocukların bekler
Yaşlı babamız bekler
hasretine dayanamaz,
O çok acı çekti
evlat acısı, torun acısı,
O artık kaldıramaz acıyı
yaşlı ve güçsüz.

Bugun organlarına makina bağladılar
Oksijen ilaç verdiler
Belki açar gözlerini diye umut verdiler
Beş kalp damarını değiştirmişler
Saatler geçti
her türlü tedavi yapıldı
Ama gözler açılmadı
doktorlar da umutsuzluga girdi artık.

Açmaması için
hiçbir engel yok dediler
Organlar sağlam,
Her şey normal dediler
Bir türlü açılmadı gözlerin,

Gözyaşlarımız kurudu,
hevesimiz tskstımız kalmadı,
Kalbimiz içimiz acıyor,
Sabahlara kadar nöbetteyiz,
açlık grevine girdik,
Uyumayi unutur oldu herkes
kimi arabada,
Kimi masaya koyar başını
Kimi hastane koridorunda
kimi de kantinde sabahlıyor.

Sigara içemiyoruz artık,
En sinsi düşmanı sigarayı,
Seni bu hale getiren sigarayı bıraktık
Lanet olası sigara,
Seni bizi perişan eden
sigara paketlerini yırttık attık,
Canın cehenneme dedik,

Kulağımız anonslarda,
Senin için gelecek
gelecek güzel bir haber
bazen umutlu
bazen de umutsuz
Bir köşeye çekiliyoruz.
.ne kadar sürecek bilmiyorum,
Aç abim gözlerini
aç gözlerini ne olur aç artık...

(Diyarbakır-01,02,2006)