Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
bak sen susunca geceye dönüşen sessizliğin
sensizliğini anımsatınca yalnızlık öylece gözlerine bakıp kalırken
korku salmış bedenimde çaresizce seni ararım.
Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
gör seni ne kadar sevdiğimi
bak yarınlarım güneşinle doğmayınca
kararmış gecenin ayazında yaşadığım tüm umutlar kararır.
Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
dolaştığımız sokakları hayal ettiğim yarınları seninle yaşadığımızda
hani yarınlar bizim olacak gözlerin konuşunca
söz verirken heyecandan titreyen dudakları ne çabuk unuttun.
Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
aç işte aç gönlünde karartığın geceleri
bak yarınlar bizim için çok yakın
gün batmadan şafağı belki gözlerinde yaşarım.
Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
gün aydınlığında umutlar senin için şafağı doğuracak
yarın olacak öğlen olacak birde akşam olunca
kapını çalıp kalbinin yatağında olacak hayallerimiz olacak.
Aç gözlerinde'ki sönmüş tüm fenerleri
göz yaşlarımız sel olup akacak belki Fırat olacak belkide Dicle olacak
ama illa Munzur gibi asi akıp baş kaldırmış yarın olduğunda
isyana dönüştürmüş türküler söylenince seni anacak bu sevgimiz..!
Kayıt Tarihi : 6.8.2015 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
varmıdır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!