Küçükken ulaşamadığım kapı zilleri gibisin
Öylece içeri alınmayı beklemek ölüm
Üşüyorum sensizliğin gölgesinde
Donacağımı bilsem de ayrılmam buralardan
Elbet sesimi duyacak,aralayacaksın gönül kapını
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta