Aç Ellerini Çocuğum Şiiri - İsmail Süklüm

Ağlama sen çocuğum,
Bak dışarda kar yağıyor.
Sil o gözyaşlarını,
Ne olur sil.
Ağlatma benide...

Ağlama dedim çocuğum;
Unut artık anne-babanı,
Unut! ..
Biliyorum geri dönmeyecekler.
İnsanı yaşatan çocuğum;
Unutla-umut demişler.
Haydi gel seninle,
Kartopu oynayalım.

Ağlama sen çocuğum;
Yeter ki ağlama...
İstersen bak masal anlatayım.
Anka kuşuna binip,
Kaf dağına varayım.
Sırmalı saraylardan,
Çikolata şeker alayım.

Ağlamak boş çocuğum;
En iyisi dua etmek.
Çünkü dua huzur demek.
Aç ellerini çocuğum;
Ölmüşlerinin ruhuna,
Bir fatiha yollıyalım.

(Acı bir trafik kazası sonucu anne ve babasını kaybeden küçük bir çocuğa ithaf olunur 1988)