Aç artık gönlünü Şiiri - Ertuğrul Temizy ...

Gel güzelim seni aşkın bahçesine atayım
İste seni gül yapraklarına sarayım
İstersen sen su ol çölde ben de seni arayayım

Söyle ne edeyim ne yapayım
Söyle gönlünün kapılarını nasıl açayım

Kilit üstüne kilit kapı üstüne kapı
Nerde bunun kulpu nerde bunun sapı
Sen hasta oldun sanki bende yuttum hapı
Kurumuş çeşme neylesin tası
Gel sen kanayan yara ol gönlümde
Ben merhem arayayım gittiğim her yerde
Gel şirpençe ol ciğerimde
Acılar hep depreşsin bedenimde

Gözlerim ağlasın gönlüm inlesin
Sevgilim uzaktaysa duysun yakındaysa dinlesin
Kâh üzülsün halime kâh sevinsin
Belki vicdana gelirde gözyaşım silinir

Gel sen rüzgâr ol da savur beni istediğin yere
Gel kızgın bir güneş ol da kavur tenimi

Perişan halimi görüp de üzülme sonradan
Halimi söyledim sen kimselere sormadan
Ben kendi kendimi vurdum yüreğimden
Sana zahmet olmadan
Öldüm seninle vaktim dolmadan

Gel güzelim sar beni aşkın kefenine
At sonra beni cehennemin en dibine
Yanan bedenim olsa kurtuluş bu
Ruhum ölümsüz bitmeyecek bu çile
Bırak sevgin okşasın da ruhumu
Yanmasın zavallı cehennemin ateşinde

Gel güzel barışalım
Gecelerde buluşalım
Tatlı tatlı konuşalım
Gül yapraklarını boş ver güzelim
Ben seni kollarıma sarayım
Aşkın bahçesini bırak
Ben seni kollarıma alayım

O kadar söz gitmesin boşa
Ne yapsam da gitmez hoşa
Bırak artık gönüller coşa
Sürdün beni yine aşkın yoluna

Bin gönlün yok bir gönlün var
Ne kapısı ne kilidi var
Sen içerdesin bense dışarıda
Üşüdüm sensizlikten
Bunaldım sevgin olmadan
Al beni gönlüne artık
Al hadi bekletme sevgili

Sen hele beni al ki içeriye
Gör nasıl alıyorum gönlünü
Ben tutarımda sözümü
Sen ah kapatmasan gönlünü

Senin açacağın yok kapıları
Açmazsan açma bende yoklarım bacaları
Ya da demirsiz pencereleri
Buldum artık yolu gelirim artık geceleri
Benden günah gitti bunu sen istedin sevgili