Hüzün düşmüş yine Kâhta düzüne,
Yetim lokmasını çakallar almış…
Kör olası felek gülmez yüzüne,
Yaz bahara hasret hazanda kalmış…
Babadan mirastır yokluk omuzda,
Mevsimlik işçiler yazar rumuzda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
