Çocukluğum;
En azından bir parça dal böyle alçakça hizmete benim yüzümden ölmez, diyerek her seferinde son sefer diye ellerini,
Şer kadının kasık içinden kaçan uçkurun kıyası kesip koparsın diye gözlerini,
Dünyayı durduran kronometrenin düğmesi ne zaman bassa uğruna durdurulmalı diye yüreğini
Yumduğum çocukluğum
Ben bazen hep son anda anlıyorum seni
Göğsüme dayanmış basınç oluyor kurtulma çabam
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta