Çocukluğum;
En azından bir parça dal böyle alçakça hizmete benim yüzümden ölmez, diyerek her seferinde son sefer diye ellerini,
Şer kadının kasık içinden kaçan uçkurun kıyası kesip koparsın diye gözlerini,
Dünyayı durduran kronometrenin düğmesi ne zaman bassa uğruna durdurulmalı diye yüreğini
Yumduğum çocukluğum
Ben bazen hep son anda anlıyorum seni
Göğsüme dayanmış basınç oluyor kurtulma çabam
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta