Absuma Şiiri - Mustafa Kaya

A

Söz,sözden açılmışken,biraz susman gerek
çünkü söz geçiremediğim
bir sözcük getirdi beni, senin sığındığın bu yalnızlığa
ey aklımla kalbim arasında gezinen!
unutma
serabından önce düştüm bu yola
ve('ve' susmaktır belki de)
herkesin sustuğu yer...
yüzünde bir uçurum uğulduyor bütün dillerin bileşkesiyle
bil!
aynı şeyleri söylemek susmaya başlamaktır biraz da
dönüyorum
aklımın ayak izlerini toplayarak kendime

yalnızlığımdan başka müridim yok

ve nehirler
denize karışınca dinlenir.

B

yıldızların kulağıma fısıldadığıydı yüzünün benden esirgediği
yüzün ki
müfessirlerin gölgesinde uzlaştığı bir ayetti çölde

söyle dedim / beni
sevmen için ne yapayım kuşlara
dedi uzağa git...
dedim kalbini aç öylese

dedi geçmişi gördüm gelecekte
dedim ya beni
dedi sen zaten hep geçmişteydin

S

Abaküsüm çöl. Dinlenmeliyim biraz gölgemin gölgesinde
unutmayı hatırlamalı aklım biraz
biraz, çoktur belki de bana
alın dağıtın çölü unutmayı unutanlara

ah! yaklaşıyorsun bana kendine doğru koştukça

U

Uzağa benzeyen bir yakınsın.Bir kaç adımlıksın
yokluğunun sana kattığı anlam kadar yer kapladığın için yeryüzünde.
evrenin her yerindesin.
asi bir çocuğun ömrüdür yaşamaya kalksan kendini
bu suskunluğunla anladığını anlıyorum
sırf konuşasın diye flört ettiğim bu şiire
bütün dillerin bileşkesiyle bakıyorsun
yine de lal diyorsun yemin ettiğim bütün değerlere
bak!
bu yüzüne işaretlenmiş olan
Hit-ayetini üzerinde taşıyanların yazılmamış şiiridir

M-A

marifeti öldükten sonra yaşamakmış yaşayanın içinde.
aşka benzemediği için ölüm
aşk benzedi ölüme
için
için...