Abrek Günlüğü’ nden Bir Yaprak Şiiri - Y ...

unutma!
muhacir kimliğiyle iliştirilmiş
tehciredir ilencim;
gök girsin / kızıl çıksın hey
olamazsam sahibi öz yurdumun! ..
hala taşıyor
Seteney’ den miras yüreğimi,
abrek bilincim.
beklemesindeyim
gerilmiş bir yay gibi
Dudayev’ in hayallerindeki boz/kurdumun! ..
Ağladım, ağladım ve ağladım büyük bir özlemle ve yaşananlara isyan ederek bir kez daha..Toprağım usta kalemin özlem yazan kalemin hep daim olsun..Saygılarımla.

Radyo güllükte şiir gülleri kuşağı proğramında içlenerek okudum.kutlarım hocam.selam olsun kafkasyaya.selam ve sevgilerimle.

Anası Adıgey Babası Türkmen bir evlat olarak bu şiir bana öyle bir lezzet verdi ki bunu kelimelerle anlatamayacağım.Sadece bu şiiri yazan o elleri öpüyorum.Allaha emnet var olun sağ olun.

kavganın tarihi eski şamille yeniden hayat buldu.dudayevle közleri birdaha alevlendi.şiirinizle kavga kenetlendi.bu hepimizin kavgası.

selam ahmet bey
'ŞAMİL in Torunları' isimli grubumuzda sizleride gormekten onur duyarız...........saygılarımla

Şiir adigelik duygularımı hareketlendirdi doğrusu. Etkileyici bir ifade gücü var. Tebrikler.

Çeçenya Güncesinde Kurşun ve Gül


Ah! Ettikçe yüreğim Kafkaslara yürüyor
Kafkaslarda feryat var kan dağlara yürüyor.

Kafkasların özgürlük türküsünü söylemek
Bize düşmez bilirim bizimkisi gaz vermek
Bu türküyü yazmaya kalem değil kan gerek
Okumaya duymaya insanda vicdan gerek
Azadlık yokuşunda çatala düşer yürek
Can verir binlerce can hürlüğü düşleyerek...

Sökülünce yürekler damar damar bedenden
Azadlığın diyeti yürekse alın...Benden...

Bu savaşın bir ucu Kars, Iğdır, Ardahan’dır
Düşün titre ve ürper, uyan uyar uyandır
Uğrunda vereceğin eni sonu bir candır
Şimdi yaşatmak için ölünecek zamandır
Kalbimi yırta yırta haykırışım isyandır
Onlar öldüğü yerde yaşadığım hüsrandır.

Yüreğin çatalına gül atmak bize yetmez
Kurşun yoksa güllerin bini bir para etmez

Ölümden korkulur mu korkmalı yaşamaktan
Vatanında vatansız yersiz yurtsuz kalmaktan
Azadlığın bedeli para değil kandır kan! ...
Bedeli ödenmeli ki vatan olmalı vatan
Uyan artık milletim bu ölüm uykusundan
Önceden anlamalı, sonra ağlatılmadan
Kafkasları kan bastı ey Avrupa nerdesin
Sen hâlâ Endülüs 'te bıraktığım yerdesin

Yürek yoksa ölmeye, yürek nasıl dayansın
Biz ayakta ölürüz sürünenler utansın

Ağladığım ağlamak sustuğum susmak değil
Uğrunda kan döktüğün vatandır toprak değil
Vatanında onursuz yaşamak yasak değil
Onuruyla ölenin ülkesi tutsak değil
Ölmeyi biliyorsak zulüm bize hak değil
Gelecek özgür günler o günler uzak değil

Yüreğim insan yüklü sanmayın ki durgunum
Ben isyana yürüyen DUDAYEV’e vurgunum

Unutma gülüm;
Ölmesini bilene ölüm yaşamak olur
Öldürülen her Çeçen bin kez ölüm doğurur.


Muhammed Faruk

Eyvallah...
Ne hayaller vardı o kutlu davaya...
Ama hiç biri heba olmayacak inşallah..

Tebriklerimle Ahmet Turan bey

İnsanı acıtan,duygulandıran bir şiir...
Saygıyla...Sevgi Damlaları

hissettiklerinizi hissettirdiğiniz için teşekkürler.