Abov Şiiri - Ali Yüce

Abooov! Bu ne dönemeç, ne yokuş öyle
Antakya’dan yüzlerce yıl uzakta
Asarcık mı bu, Şeytanistan mı yoksa
Bir karanlık ki güneş girmeye korkar
Tanrı bile üşür yarattığını gördükçe.

16 yaşında koca kafalı bir çocuk
Kur’an’ı hatmetmiş, Molla Ali
İlkokulu dışarıdan bitirir, abooov!
Kele neyine gavur okulu, yetmez mi hocalığın
Gavur mu olucun bre yeğenim.

Molla Ali kaydolmuş enstitü mektebine
Vah yeğenim, oysa sen müftü bile olur idin
Aboov, gâvur bir öğretmen oluk bre kele
Bir de şair olmak istemez mi Ali Yüce
Ataç’tan aldığı öğütle
Öğrenir İngilizceyi kendi başına.
On yıl köy öğretmenliği… sonra
Gavurca öğretmeni Ali Yüce.

Abooov! Bir de şair oluk Gavur Ali
Bre kele inanmayan görsün, aha
kitapları: Halk Çağı, Şiir Sıcağı
Boyundan Utan Darağacı
Abooov! Daha ne çok kitap bre kele
Bir de Şeytanistan romanı var ya!
Hem şair, hem Atatürkçü, hem komonist
Ali Yüce…

Ben İzmir’den, Antakya’dan Maraş’tan,
Şurdan burdan, Selman
“Ne zaman seni ansam
Mavi bir gül olacak gökyüzü…”
Asi kol kola akacak içimde anılarla
Defneler her yerde barış kokacak
Sahi neden kokacak
Şairim, güzel öğretmenim!