Abonten'in Laneti -prt3-

ABONTEN'İN LANETİ -part.3-

Şiirim hecesi bir gong sesi
Korkutmayı becerebiliyor herkesi
Cebinde silahı ile dolaşan serseri
Bile gelip bana biyat etti
Bu kızıl herkesden nefret etti
Gök yüzünde özgürce parlayabilmek için çok sabretti
Eski yıldızlar düne azmetti
Onlara bugün ise zahmetti
Şimdi oluyor hepsi birden rahmetli

Çok cefa çektim
Ne eziklerin sefasını seyrettim
Sonunda bu "Kızıl Ay"a kulak verdim.
Kendimi kaybedince sığındım kalame
Her bir burcu bir hece
En çetin savunmamızı yapıyorduk o gece
Ama kaybettik
Zaten küsmüştük güneşe

Teslim oldum ay sana
Her hangi bir yıldıza talibim
Güneş'ten daha uzak olcaksa
Ufuktaki şu çizgi kanla dalacak
Anca o zaman mutlak barış olacak
Ay o zaman çalmayı bırakacak
Her yeri karartıcak
Sonra yeni bir parti verecek
Etraf her zamankinden daha aydınlık olacak

ABONTEN'İN LANETİ dürüst gözüsede çok sinsi
Pislikle temizleyecek üzerine yapışmış tüm pisliği
O pisliği yaratan asıl, insanın kendisi
Dünya'nın bir geleceği yok
İnsanlığın geleceği ise sorularımızda gizli

Bu şairin hali vakti yerindeydi
Güçlü kuvetliydi
Ama psikolojisi bozuktu ve bir dağ evindeydi
İnzivadayken gökten bir şey geldi
"YAZ" dedi
Bilmiyordu o zamanlar daha cümle kurmayı
Korktu kaçtı
Ama işe yaramadı
Peşini bırakmadı sanki bir lanetti
Nereye giderse gitsin peşindeydi
Sonra umudunu yitirdi
Pes etti kabullandi laneti
Bitirmye adadı kendini
Umut hastası melonkolik şairleri
İşte bu "ABONTEN'İN LANETİ"
Kurtulamanın tek yolu var
Reformize etmek şiileri