Ben size hiç en büyük ablamı anlattım mı?
Sanırım hayır.
İşin doğrusu kendime bile anlatmadım
Ben çok küçükken kaybettim onu
Sekiz yaşında ya vardım ya yoktum
Benim yaşarken gördüğüm
Ailemizin en büyük çocuğuydu
Sekiz çocuğun en büyüğü
İsmi Hayriye idi
Ben mi, ben sondan ikinciyim
İki kişi daha varmış ama ben onları hiç görmedim
Anne babanın amma çok boş vakti varmış dediğinizi duyar gibiyim
Haklısınız ama onlar başka bir şiirin konusu
Ben bugünkü şiirime döneyim ablama..
Ablamla ilgili anılarım da yok denecek kadar az
Ben çok küçükken Almanya'ya gelin gitmiş
Onunla ilgili anımsadığım iki anım var
Biri çocukluğumun en güzel anısı
Dayımlardayken uykum geldiğinde
Ağlamaya başladım ve ablam kucağına alıp
Beni yatabileceğim bir odaya götürürken
Kendimi dünyanın en emin yerinde
Hissetmiştim ablamın kollarında
Benim saçlarımı okşayarak uyutması
Çocukluğumun en güzel uykusunu uyumama yetmişti.
Öbürü de çocukluk anılarımın en kötüsü
Almanya'dan o gün gelmişlerdi
Gece bizde kalacaktı
Aynı odadaydık
Ablam ben ve ilk yeğenim
Gece yeğenimin ağlamasına uyanmıştım
Çocuk aklımla yeğenimle oynayarak
Ablam uyanmasın diye onu susturmaya çalışıyordum
Ama nafile ablam uyanmıştı
Saçlarımı okşayarak
"Sen yat ablam yeğenin ile yarın oynarsın" dedi
Bende ablamı dinledim yatıp uyudum
Ama ne o yarın ne de ondan sonraki yarınlar maalesef hiç gelmeyecekti
Ablam bir daha sabahlara hiç uyanamayacaktı.
Aradan yıllar geçti
Ben pek tanıma şansım olmadığı ablamı
Başkalarından dinleyerek büyüdüm
Hepsinin ortak düşüncesi aynıydı
Allah'ın ablamı bizden çok sevdiği için kendi yanına aldığıydı...
Şimdi sen varsın gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim
Seninle ablamla yaşadığım anım kadar bile anım yok
Belki yarın olacak
Belki de hiç olmayacak kim bilebilir
Bildiğim tek şeyi yaşam bana sekiz yaşımda öğretmişti.
O da yarın diye bir şeyin olmadığı sadece bugünün var olduğu gerçeği
Ve sen gülmesini Allah'a emanet ettiğim
Bugün ulaşamayacağım kadar çok uzaktasın bana
Hatta aramızda koskoca okyanuslar var
Yarın... Yarın belirsiz
O yüzden bütün şiirlerimi bütün sözlerimi
Senin için hissettiğim tüm duygularımla sana yazıyorum
Bugün yazıyorum bugün, yarın değil...
Şimdi Allah'tan iki büyük isteğim ve umudum var
Birincisi seni göreceğim yarınlara ulaşma umudum ve isteğim
ikincisi seni benden çok sevmemesi...!!!
Yüksel ŞEKER
Kayıt Tarihi : 20.4.2021 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/20/ablam-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!